سلام به وبم خوش اومدید!

این وبلاگ مخصوص منتظران مهدی(عج) است.

لطفا از کل صفحات وبلاگ دیدن کنین.

ممنون از همه...

لوگوم رو توی وبلاگتون بزارید(بنر وبلاگ):

بازم ممنون....

باور کن عزیز

عشق داستان عجیبی ست عجیب

باور کن داستان لیلی و مجنون را

که در این دهر بود یک لیلی

که همه عشق و همه هستی یک عاشق شیداست

که اگر هست میانش همه هجر و همه فاصله ها

نکند فرق به حالش

نرود دل پی یک لیلی دیگر

نشود هستی او در پی یک هستی دیگر

مولای من

باز تیک تاک ساعت

خبر میدهد از جمعه ی دیگر

مگر این جمعه ی پی در پی ما شرم ندارد؟

نکند رحم به حالم؟

آیا شفق جمعه ی این هفته کند رحم به حالم؟

دل من خسته از این باد صباست

نامه ی اشک مرا باز نرساندست به کویش

دل من خسته از این باد بهاریست

که شد سال نو و یار نیامد

دل من خون شد از این غم

بیا یار پس پرده ی غیبت

ای وای ...

چه اشتباه فاحشی!

"پرده ی غیبت" همان لفظ قلم خورده ی این شعر من است

بهتر است اینگونه سرایم:

بیا یار پس پرده ی دستان گناهم

چه بگویم ز غم هجر تو ای هستی من

دستانم در طلب یاریت ای لیلی دیرین دلم ...

و اما ...

صبح یک جمعه ی یک هفته ی دیگر

دلم راهی صحرای غریب شد

تو ای عاشق دلداده

بیا چشم دلت باز کن و باز ببین

شاید گرد رهی از پی کوه های بلند دیده شود

که بیابی جوابی جهت پرسش تکراری هر هفته ی خود

که چرا یار نیامد سر پیمان و قرار...

مگر این جمعه ی این هفته ی ما

چه کم از جمعه ی بعدی دارد؟

مگر این عاشق دلخسته ی بیتاب و قرار

نفس جمعه ی دیگر دارد؟

چه امیدی چه امیدی؟

فقط آن حضرت عشق خبر دارد از آن جمعه ی دیگر

اما تو ای شاعره ی شعر غریب

تو که یک دم دلت از یاد شه دشت غریب نیست جدا

رفته ای بر سر این عهد و قرار؟

سحر جمعه ی هر هفته ی سال

چه ساعت از ره خواب های پریشان شده ای آگه از این دور زمان

ندبه ی هر سحر جمعه ی تو

شود همراه همه اشک و همه دلنگرانی؟

نماز حاجت هر سحر جمعه ی تو

با چه حالی و دعاییست؟

اولین خواسته ی دست دعا چیست ؟ بگو

این کلبه ی قلب کوچکت

شده محرم اسرار کدام عشق ؟ بگو

خشم تو بر اثر دست کدام حادثه بود؟

دست نا حق شدن حق همه مظلومان؟

یا در پی آن خستگی آن پدر بی شب و روز؟

تو بگو آمده ای بر سر آن عهد و قرار؟

که دم از غصه ی پی در پی هر هفته زدی؟

عجبا حضرت عشق

دل من غمکده ی عشق کدام لیلی بود؟

یارب چه خطایی کردم؟

چه گناهی کردم؟

که دلم از همه ی آینه ها غافل بود؟

یارب تو بکن رحم به حالم

بده سامان دل و ذهن پر از خستگی ام

برسان مولای سوار ذولفقار را

و باز هم میگویم که:

هنـــــــــــوز منتظریــــــــم

عاشـــقانه با معشــــوق

دلم می خواهد برایت عاشقانه بنویسم :
می خواهم از آمدنت بگویم .. از رسیدنت ...
از پایان شب های بلند غیبتت ....
عشق من : آرزو می کنم روزی بیایی و در حضورت

برایت جشن آغاز امامت بگیرم

شب که میشود دلم هوایت را میکند :
امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛
همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :
به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات
بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ..
به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی
باز هم سهم ت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..
اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند
تو را شرمنده می کند ..
خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :
هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد ...
در گوشه ی نگاهش : به وجودش - هستی - برپاست
و به اشاره اش روزگار می گردد.. دلتنگت شدم :
می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه
بر محضرت روانه کنم
تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا :‌
بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ....
خاطرت آسوده آقاجان قلب من تا روز آمدنت
فقط برای تو عاشقانه می تپد ...

مهدی جان:
به جز دستهای پر قدرت تو راهی نیست
که قلب پر از فراموش من از نام پر از حیات تو آکنده شود و می دانم ،
می دانم مهربانی تو را آن قدرت هست که قلبم را چنان
وسعتی بخشد که از محبت تو سیراب شود.
آقای من کرم کن و بر من بتاب ...

مهدی جان !
دردهای زیادی است که به آنها وعده داده ام با آمدنت علاج می شود.
جمعه ها دم غروب وقتی آسمان از اندوه نیامدنت
دوباره مثل صدها سال دیگری که خون گریسته است
اشک سرخ می بارد به خود می گویم :
" آقایم باز هم نیامد....."

درست جمعه ها ، وقتی قلبم و قلب همه از تنگی فراغت
مثل لاله ای که زیر پا لگد شود چروکیده و
رنجیده می شود با خود می گویم
این درد عاقبت مرا خواهد کشت ، و بعد به خود نهیب می زنم که

** او خواهد آمد **و آنگاه از دیدگانم قطره ای اشک می چکد و از
سوزان ترین پرده اندوهم می گویم :
مهدی جان درست که من بدم و لایق تو نیستم امّا ...

دوستت دارم

مولای من:
من نشاني از تو ندارم اما نشاني ام را براي تو مي نويسم
در عصرهاي انتظار به حوالي بي كسي قدم بگذار
خيابان غربت را پيدا كن و وارد كوچه پس كوچه هاي
تنهايي شو كلبه غريبي ام را پيدا كن
كنار بيد مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهاي رنگي ام
در كلبه را باز كن به سراغ بغض خيس پنجره برو
حرير غمش را كنار بزن مرا خواهي ديد....
با بغضي كويري كه غرق عصاره انتظار است

ارسالی توسط:صدای سازگار(شعیب فریادی)